VINTAGE ROUTE - OKTOBER WOONMAAND EDITIE!

Klik hier om een tekst te typen.

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: VintageMeesters gaat verhuizen! Dat is inderdaad redelijk vlotjes na mijn laatste verhuizing…  maar het goede nieuws is dat ik dicht ik lekker dicht in de buurt blijf. Mijn nieuwe locatie is wederom op het Galvanitas terrein en wel aan de ‘overkant’ van het terrein. Natuurlijk ga ik jullie de nieuwe locatie uitgebreid showen op mijn socials, maar het is wel zo handig om in een blogpost het een en ander te verduidelijken.

Voor velen is het een droomscenario: het hebben van een eigen vintage winkel! Een eigen ruimte vol met de mooiste vintage parels, kastjes, spiegels, lampen, fauteuils, hier en daar een mid century design stuk en natuurlijk tal van mooie accessoires. Dat ondernemen niet altijd over rozen gaat, daar schreef ik al eerder over. Maar wist je al welke vragen mij als eigenaar van VintageMeesters het meest worden gesteld? Dat vertel ik je in deze blog!

Je zou denken dat ik na een jaar of wat in deze business de inkoop-verkoop techniek aardig onder de knie heb. Niets is minder waar. Vorige week vloog het weer eens lekker uit de bocht. Ik was er met mijn hoofd niet helemaal bij en vergat terstond mijn eigenhandig opgestelde regels.

Het hebben van een vintage onderneming is dynamisch, leuk, inspirerend, vermoeiend, hilarisch, geweldig, interessant, stikvervelend soms maar nooit saai. Ik merk wel dat er in de afgelopen vier jaar het een en ander is veranderd. Bij mij, in de markt, met wat ik wel of juist niet (meer) wil en dat zorgt ervoor dat ik soms opnieuw moet zoeken naar een nieuwe balans. Die zoektocht uit zich soms in onzekerheid. Ja, ook op mijn vintage leeftijd is die er nog altijd. Gelukkig niet meer zo vaak als ‘vroeger’ maar toch. De uitdaging is om niet te handelen vanuit die onzekerheid maar om dicht bij mezelf te blijven en uit te gaan van mijn eigen kracht. Klinkt mooi, maar in de praktijk is dat nog best lastig.

In vintage-land staat de prijs bij de aankoop van een product vrijwel altijd ter discussie. In tegenstelling tot de boodschappen bij de (buurt)super, het visje bij de viswinkel, de mandarijntjes bij de groenteboer of je sokken bij de Hema. Daar waar we bij ‘reguliere’ winkels zonder blikken of blozen het bedrag betalen dat wordt aangeslagen op de kassa, willen nogal wat mensen in een vintagewinkel onderhandelen over de prijs die op het prijskaartje staat.

Klik hier om een tekst te typen.

Met de inflatie, torenhoge huizenprijzen, achterlijk hoge gasprijzen, kostbare diesel en benzine, stijgende energieprijzen, de stikstofproblematiek en prijzen voor de dagelijkse boodschappen die de pan uit rijzen worden we massaal keihard met de neus op de feiten gedrukt. Het moet allemaal een tandje minder. Ook hier thuis is het woord verduurzamen steeds vaker onderwerp van gesprek. Want als je zoals ik in een jaren 30 huis woont is een warmtepomp geen optie, kunnen er geen zonnepanelen op het dak (want Amsterdamse school bouwstijl) en mogen we in onze handen knijpen dat we een Deense houtkachel hebben inclusief aardige buren. Want dat laatste geldt zeker niet iedereen zo blijkt.

Ondernemerschap leuk? Ja! Makkelijk? Nee. Voor jezelf beginnen, eigen baas zijn vrijheid.. wie droomt er niet van? Talloze mensen fantaseren over het hebben van een eigen onderneming, groot of klein, online of met een fysieke winkel. Dé stap zetten gebeurt vaak vanuit een idee, kans, overtuiging, een passie of simpelweg noodgedwongen. Werkt het altijd? Nope. Je leest en hoort vrijwel alleen over de succesverhalen, niet over de (minstens even zovele of meer) mislukkingen en faillissementen. 

Mijn – in de lokale krant genoemde – bliksemverhuizing met de winkel van VintageMeesters naar het fabrieksterrein van de voormalige meubelfabriek Galvanitas was binnen no time een feit. Na een toch wel bewogen kerst, een uitermate onhandig getimede lockdown, flink wat verhuis, klus en serieuze  schilderactiviteiten kon ik begin februari voor het eerst sinds tijden weer eens lekker de deuren open gooien! Wat een tikkeltje onwennig begon bleek al snel op mijn lijf geschreven.

De dagen voor kerst stonden voor mij in het teken van een hoop drukte, onrust en onzekerheid. Terwijl er een nieuwe lockdown boven mijn hoofd hing bleek er op zeer korte termijn ook een einde te komen aan de huisvesting van VintageMeesters. Zoals jullie wellicht weten huur ik het huidige winkelpand anti-kraak en dat betekent dat wanneer er zich een ‘reguliere’ huurder aandient ik 28 dagen heb om te vertrekken. Dat gaf stress. Zeker toen er diezelfde zaterdag ook nog een lockdown werd afgegeven tot minstens 14 januari.