In vintage-land staat de prijs bij de aankoop van een product vrijwel altijd ter discussie. In tegenstelling tot de boodschappen bij de (buurt)super, het visje bij de viswinkel, de mandarijntjes bij de groenteboer of je sokken bij de Hema. Daar waar we bij ‘reguliere’ winkels zonder blikken of blozen het bedrag betalen dat wordt aangeslagen op de kassa, willen nogal wat mensen in een vintagewinkel onderhandelen over de prijs die op het prijskaartje staat.
Mond vol tanden
In het begin verbaasde ik mij daar nog over nu kijk ik nergens meer van op. En waar ik zo’n jaar of vier, vijf geleden nog met mijn mond vol tanden stond te stamelen komt er vandaag de dag vlotjes een reactie over mijn lippen. “Nee, er kan niets vanaf, alleen het prijskaartje ;-) Of… als je de halve winkel leegkoopt kunnen we daar best wel over praten hoor, maar anders niet”. Doorgaans krijg ik een ietwat verbouwereerde blik of klein lachje als respons.
Rembrandt
Het waarom achter de vraag denk ik inmiddels wel te begrijpen. Want aan het woord tweedehands kleeft toch nog altijd een beetje het imago ‘goedkoop(er)’. Het item is immers niet nieuw, al gebruikt, heeft vaak ook lichte gebruikssporen, dus die prijs op dat kaartje heeft haast iets fictiefs, is moeilijk te meten, te vergelijken met identieke items (die zijn er vaak niet) en daarmee een onderwerp van discussie. Dat een tweedehands Rembrandt ook geen koopje is, schaars, bijzonder, uniek in zijn soort en daarmee behoorlijk aan de prijs, dat begrijpen mensen dan weer wel 😉.
Loon naar werken
Nu wil ik vintage of design meubels en woonaccessoires uit de jaren zestig en zeventig niet direct vergelijken met een schilderij van Rembrandt maar het illustreert wel een beetje waar ik heen wil. Namelijk dat het verzamelen, uitzoeken, kopen, hier naar toe halen, opknappen, opmeten, stylen en fotograferen van vintage meubels en interieur accessoires een intensief proces is dat veel tijd, geld en energie kost. De spullen die ik in de winkel verkoop zijn niet te te bestellen per pallet of container, ze worden stuk voor stuk door mij persoonlijk met de hand uitgezocht, aangekocht en getransporteerd. Helemaal geen straf hoor, want ik doe het echt met enorm veel liefde en plezier. Maar ook ik wil (net als ieder ander) graag gewoon betaald worden voor het werk dat ik doe.
Inkopen & verkopen
Daarom kijk ik tijdens mijn inkoop trips heel zorgvuldig naar wat ik aankoop, of dat interessant is voor mijn klanten, wat de conditie is, hoe schaars / bijzonder een item is. Is het gemerkt? Is het design? Heb ik het eerder gezien? Vind ik het mooi? En tot slot moet de prijs dusdanig zijn dat ik er nog wat mee kan: lees winst kunnen maken door het te verkopen in mijn winkel. Want de huur van het pand, auto, verzekeringen, brandstof, het inpakmateriaal, visitekaartjes, flyers, promotie, website, en meer van die (bijna onzichtbare) kosten worden niet door kaboutertjes betaald, evenals en mijn salaris.
Leuke hobby?!
Ik ben dol op mijn werk en voel me nog steeds enorm bevoorrecht dat ik VintageMeesters heb kunnen starten en in een paar jaar heb kunnen uitbouwen tot wat het nu is. De vrijheid die het mij bied, de ruimte om mijn bedrijfje te runnen zoals ik het voor ogen heb, kleinschalig, veel persoonlijk contact met leuke mensen, mooie spullen die via mij een nieuw thuis krijgen... dat geeft erg veel voldoening. Maar als ik van iedere prijskaartje ook nog wat af zou moeten halen dan is de lol er toch wel snel vanaf. Dan is mijn werk geen werk meer, maar een hele dure hobby. Dat laatste zeg ik met een vette knipoog naar de (vaak iets oudere) heren die met hun vrouw de winkel bezoeken en zeggen “wat een leuke hobby heb je hier met dat vintage verzamelen”... Juist.
Prijskaartje
Ik wil graag, net als ieder ander, gewaardeerd worden voor wat ik doe; namelijk mooie, leuke, mid century vintage en design interieur items verzamelen en verkopen. En daar hangt, zoals in elke andere winkel, gewoon een prijskaartje aan. Vind je die te hoog? No worries, dan vraag ik je vriendelijk naar een winkel te gaan die beter bij je portemonnee past. Iedereen blij. Ik vind het namelijk niks om eerst overal een bedrag bovenop te doen om het er vervolgens weer vanaf te moeten halen in de vorm van zogenaamde 'korting'. Bij mij is het gewoon: what you see is what you get.
Lokaal en kleinschalig
Wanneer je kiest voor vintage in je interieur dan kies je niet alleen voor het milieu, duurzaam, hergebruik, een eigen stijl, karakter en meubels met een verhaal maar kies je bijna altijd ook voor lokale kleinschalige ondernemers. Dat wordt enorm gewaardeerd. Zeker door mij. Dus een dikke dankjewel voor al jullie bezoekjes en aankopen. Die blije gezichten, mooie foto’s en terugkerende klanten stimuleren met enorm om door te gaan, te ontdekken wat er nog meer mogelijk is, welke schatten ik nog voor jullie kan gaan opduiken. Ik verheug me er op! Lieve groet, Monique
Reactie plaatsen
Reacties